آشنایی با سخت افزار دوربین ، اصطلاحات و پارامترهایش
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
در این تاپیک قصد داریم تا با مراحل ثبت عکس و عوامل موثر در آن آشنا بشویم در پست شماره 1 به خصیصه های یک دوربین می پردازیم ، در پست شماره 2 به معیارهای یک لنز پرداخته و
بالاخره در پست شماره 3 اصطلاحات و پارامترهای عکاسی را بررسی میکنیم
•قبل از شروع هر بحثی باید گفت یک عکس چگونه شکل میگیرد
اگر بخواهیم در یک خط این پروسه را بیان کنیم باید گفت:
نور◄لنز◄شاتر◄حسگر(سنسور)◄پردازشگر تصویر◄کمپرس کردن عکس◄CPU◄سایر تجهیزات
خط بالا مراحلی ست که نور بازتاب شده از سطح سوژه عکس ما، تبدیل به یک عکس دیجیتال می شود
نور از لنز عبور کرده ، شاتر و آینه بالا میرود، نور به سطح سنسور میخورد و تبدیل به سیگنال می شود، این سیگنال ها
توسط پردازشگر تصویر تحلیل شده و تبدیل به دیتا می شود و بعد از شکل گرفتن فرمت عکس (JPEG ، RAW و ...) از طریق
پردازشگر دیتا عمل انتقال دیتا از حافظه موقت دوربین به حافظه اصلی صورت می پذیرد و در آخر به وسیله ی سایر تجهیزات
نمایش داده می شود.لازم به ذکر است بر روی دوش پردازنده دیتای یک دوربین کار های دیگری هم هست....
•با توجه به سیر مراحل بالا، می پردازیم به پارامتر های دوربین برای انتخاب بهتر
1 – سنسور:
مهمترین بخش در انتخاب یک دوربین سنسور آن است، این بخش با توجه به نیازهایتان مشخص می کند که شما کاربر یک دوربین کامپکت خواهید بود یا یک دوربین DSLR فول فریم...
DSLR (digital single-lens reflex)
نوع سنسور
••در بحث دوربین ها اولین پارامتر، نوع کلی سنسور می باشد، که در دو دسته CCD و CMOS طبقه بندی می شوند CCD (charge-coupled device) and CMOS (complementary metal-oxide semiconductor)
سنسورهای دوربین نیز بعد از گذشت زمان زیاد اشباع می شوند، همان طور که چشم انسان با گذشت زمان فرسوده می شود، در این بخش قصد نداریم بیان کنیم CCD بهتر است یا CMOS تنها باید خدمت عزیزان عرض شود که چرا CMOSها بیشتر رشد کرده اند. CMOS ها توان کمتری مصرف میکنند پس در نتیجه عمر باتری بیشتر می شود. CMOS ها غالبا ارزان قیمت تر تمام میشوند نسبت به تولید یک CCD ، ضمن اینکه CCDها در ابتدا کیفیت بهتری نسبت به CMOS ها داشتند، اما با گذشت زمان و پیشرفت در زمینه CMOSها، این CMOS ها بودند که توانستند از رقیب خود پیشی بگیرند و همانند CCDها با کیفیت شدند. آنها کم مصرف ترند، سریع ترند و هزینه کمتری برای تولیدشان نیاز است.
خود CMOSها نیز دسته بندی خاص خودشان را دارند
ابعاد سنسور
•• از نوع سنسور ها که بگذریم میرسیم به مهمترین و مشخص کننده ترین پارامتر یعنی ابعاد سنسور ابعاد سنسور مشخص می کند دوربین شما چند مرد حلاج است
•هرچه سایز سنسور یک دوربین بیشتر باشد، عکس شما با کیفیت تر و کم نویز تر است
در واقع رزولیشن و مگاپیکسل تنها یک حربه تبلیغاتی است و اهمیتی ندارد
بالا بودن رزولیشن محدودیتی دارد و بعد از آن نویز عکس شروع به بالا رفتن میکند پس یادمان باشد مگاپیکسل بالا اهمیتی ندارد. این ابعاد سنسور است که رده دوربین عکاسی را مشخص میکند
برای توضیح بیشتر عکس زیر را ملاحضه کنید
دوربین ها تقریبا بر اساس این عکس طبقه بندی می شوند
دوربین های خانگی اغلب تنها (یک سوم) اینچ هستند یعنی مربعی به ابعاد 4.5 در 3.5 میلی متر!
این درحالیست که یک عکاس حرفه ای از دوربین DSLR استفاده میکند یعنی دوربینی با سنسوری حداقل به ابعاد
22 در 14 میلی متر...
••گفته شد که هرچه سایز سنسور بزرگتر باشد، عکس شما با جزییات بیشتر و با نویز کمتر ثبت می شود.
ولی این تنها یکی از تفاوت های دوربین DSLR و کامپکت و به اصطلاح خانگی ست.
در عکس ارائه شده اسم طبقه بندی دوربین ها بر اساس سنسور نیز ذکر شده، اما بزرگترین سنسور برای Full Frame ها نیست. بزرگترین سنسور مریوط به دوربین های رده Medium می باشد که سایز آنها از 40 در 30 میلی متر آغاز میشود به بالا‼
شرکت هایی مثل HasselBlad و Phase One و Pentax دوربین های MEDIUM تولید میکنند
برای مثال قیمت یک دوربین مدیوم 60 مگاپیکسلی حدود 40,000 دلار است ضمن اینکه در ایران نیز نمایندگی دارد‼
[Only registered and activated users can see links. ]
لازم به ذکر است دوربین مدیوم Pentax دارای سنسوری از نوع CCD در ابعاد 62x48 میلی متر است
یعنی از سنسور های HasselBlad P40+ هم بزرگتر.
راستی اسمی از Full Frame آورده شد که سایز آنها 35 میلیمتری است، بعضی از عکاس ها حتما یاد فیلم های 35میلیمتری خواهند افتاد، این ابعاد بی ربط با دوربین های آنالوگ 35 متری نیست
مگاپیکسل
همان طور که گفته شد بالا رفتن این پارامتر از یک معیاری پیروی میکند
بالا بردن بی حساب مگاپیکسل تنها سبب ایجاد نویز در عکس می شود علت آن است که بر روی سنسور های فعلی، بالا بردن تراکم پیکسلی باعث کاهش نسبت سیگنال به نویز میشود.
•یادمان باشد این مگاپیکسل نیست که کیفیت دوربین را مشخص میکند
2 – شاتر:
شاتر همانند پلک در چشم ماست ومانعیست برای برخورد نور با سنسور دوربین.
وقتی دکمه دوربین را برای ثبت عکس فشار می دهید شاتر بالا میرود و نور به سنسور دوربین
برخورد میکند. در لیست مشخصات هر دوربین دو پارامتر خواهید دید
MAX Shutter Speed و Min Shutter Speed
فرض کنید در سریع ترین حالت شاتر دوربین شما 1/4000 عمل میکند این یعنی در عرض یک چهارهزارم ثانیه شاتر کنار می رود و نور به سنسور میخورد و شاتر سر جایش برمیگردد.
یا مثلا در کندترین حالت شاتر 30 ثانیه باز میماند....
این پارامتر بستگی به نوع عکاسی شما و مقدار نور محیط دارد
•فرض کنید از یک قطره آب در حین برخورد به سطحی می خواهید عکاسی کنید
باید شاتر به قدری سریع باشد که آن لحظه حساس را به سرعت ثبت کند، پس شاید 1/4000 ثانیه هم کم باشد
•فرض کنید موقع خورشید گرفتگی با محافظ باید از خورشید عکس بگیرید، خورشید نور شدیدی دارد و فقط کافیست 1/8000 ثانیه نور از شاتر رد شود...
یا قصد دارید در شب عکاسی نجومی انجام دهید، نور ستارگان به قدری نیست که در زمان 1/4000 ثانیه خود را به سنسور اثبات کنند‼ اینجاست که باید چند عکس تهیه کنید آن هم به شکلی که شاتر در هر عکس 30 ثانیه باز باشد تا سنسور از نور ستاره ها تغذیه شود و آنها را بتواند ثبت کند.
••اما بالا و پایین رفتن شاتر تولید صدا می کند، همان صدایی که همیشه در دوربین های DSLR و SLR شاهد آن بودیم
فرض کنید شما عکاس طبیعت هستید و قصد دارید از روباهی عکس بگیرید، عکس اول را نگرفته روباه صدا را می شنود و پوزیشن خودش را عوض میکند. یا فرض کنید عکاس خبری هستید در جلسه مهمی که همه در سکوت به حرف شخصی گوش می دهند، صدای شاتر حتما روی اعصاب بقیه خواهد بود....
•اینجاست که بعضی از DSLR ها به کمک شما می آیند و کافیست گزینه Silence Shutter را فعال کنید
این گزینه تکنیکی دارد که برای هر برندی متفاوت است
3 – آینه و Pentaprism
حتما در عکس بالا این دو گزینه را دیده اید.
آینه وظیفه دارد قسمتی از نور را که از لنز عبور میکند به منشور پنج وجهی که Pentaprism نامیده میشود بازتاب کند
Pentaprism هم نور راه به ویزور (چشمی دوربین عکاسی) منتقل میکند؛ به این وسیله شما عکسی که ثبت خواهد شد را می بینید و احتیاجی به Live View ندارید
Live View چیست؟ بگذارید عرض کنم، فرض کنید شما دوربین DSLR دارید ولی دوست ندارید از ویزور سوژه را ببینید و لنز را تنظیم کنید، یا ممکن است شرایط این کار نباشد، یا بنده لنز را تنظیم میکنم (زوم و فکوس و دیافراگم) اما تجربه عکاسی حرفه ای ندارم، پس از کجا بدانم ISO مناسب است یا زمان باز بودن شاتر مناسب است؟
گزینه Live View را در دوربین DSLR فعال میکنم و عکس را روی نمایشگر دوربین مشاهده میکنم، عکسی که روی نمایشگر دوربین میبینم تقریبا همان عکسی می شود که ثبت خواهد شد...
درواقع موقع فعال کردن Live View این سنسور است که نور را حس کرده و به وسیله نمایشگر نشان میدهد.
حالت Live View باتری زیادی مصرف خواهد کرد، در این مود هیچ وقت مستقیم دوربین را سمت خورشد نگیرید.
(منظورم این نیست که هیچ وقت از غروب آفتاب عکس نگیرید :D )
همان طور که نگاه مستقیم به خورشید حسگر های مخروطی و استوانه ای چشم مارا از بین میبرد و طی مدتی کوتاه سلولهای مرده جایگزین میشوند
و به اصطلاح سایه خورشید از چشم ما می رود، به همان ترتیب سنسور دوربین DSLR شما هم ممکن است بر اثر تابش نور شدید و مداوم کم کم اشباع شود و مثل قبل حساس نماند.
حالت Live View دقیقا مستعد همین امر است، اما دوربین های DSLR مقاوم تر از چیزی هستند که گفته شد.
برای مثال سایز سنسور دوربین های (میکرو چهار سوم) را در اولین عکس ملاحظه کردید
این دوربین ها به دوربین های بدون آینه (4/3 mirrorless camera ) مشهورند، یعنی فقط از حالت Live View استفاده میکنید. ممکن است در مدلی ویزور هم ببینید ولی فقط نقش منظره یاب دارد (View Finder) در واقع تصویری که از این نوع چشمی اپتیکال میبینید اغلب نوری نیست که از لنز عبور کرده...
4 – پردازشگر عکس:
تا به اینجا نور از لنز عبور کرده شاتر و آینه بالا رفته اند و سنسور نور را تبدیل به سیگنال کرده
حال نوبت پردازشگر تصویر است تا سیگنال ها را درک کند و بعد از تحلیل ، تحویل پردازشگر اصلی دهد.
اما شما عکسی میگیرید و مطمین هستید تنظیمات درست ست شده است، ولی نتیجه اصلا رضایت بخش نیست و احتیاج به ادیت بسیار زیادی دارد، علت چیست؟
یا ایراد از تنظیمات شماست
یا ایراد از لنز است
یا ایراد از شرایط محیطی مانند نور و غیره است
یا ایراد از محدودیت های فیزیکی حین عکاسی است
یا ایراد از سنسور است
یا ایراد از پردازشگر تصویر است
پردازشگر تصویر (Image Processor) درست به مهمی Sensor است
اگر بهترین سنسور را داشته باشید ولی پردازشگر تصویر پیشرفته ای نداشته باشید همه تلاش شما به هدر میرود
این مسئله به قدری مهم است که هر برند تولید کننده DSLR برای خود یک پردازشگر تصویر اختصاصی دارد
پردازشگر تصویر به زبان ساده یک مترجم و یک آنالیزور است که سیگنال های سنسور را ترجمه میکند. وقتی وظیفه خود را به شایستگی انجام ندهد نتیجه کار جالب نمی شود
5 – سیستم اتوفکوس دوربین:
در جدول مشخصات دوربین های DSLR پارامتری وجود دارد به نام AF Point
یکی از مهمترین پارامترها در فکوس خودکار همین AF Point و تعداد نقاط آن است
بررسی این پارامتر در پست شماره 3 خواهد بود اما یه کوتاهی عرض کنم که هرچه تعداد این نقاط بیشتر باشد
دست شما برای ثبت عکس هنری باز ترست، از پرتره تا ماکرو...
این خصیصه در ذات دوربین است اما اجرای درست آن هم منوط به لنز است
برای مثال شما اگر بخواهید از سیستم 102 نقطه ای فکوس خودکار دوربین DSLR Sony α-99 استفاده کنید
نیاز به لنز مناسب دارید....
6 – سیستم نورسنجی نقطه ای:
فرض کنید شخصی پشت به نور ایستاده و شما باید از او عکس بگیرید
طبیعیست که صورت او تاریک خواهد افتاد. اینجاست که سیستم نورسنجی نقطه ای باید درک کند نقاط تاریک
هم باید یک دست با نقاط روشنتر باشند. هرچه تعداد این نقاط بیشتر باشد شانس شما برای گرفتن عکس مناسب بیشتر است