=== دستورالعمل MMX ویژه پردازنده های AMD ===

[TERRORIST]

درود خدمت دوستان و کاربران گرامی ، بعد از مدت کوتاهی از پشت سر گذاشتن سونامی که برخی دوستان که نامردانه وب سایت رو ترک گفتن و رفتن برگشتم تا درباره دستورالعمل توسعه یافته مخصوص شرکت AMD که در پردازنده های این شرکت از سال 1999 میلادی از پردازنده های Athlon خود به کار برد و الان نیز از ان زمان تا حالا درون پردازنده ها خود مورد استفاده قرار داده است و بروز رسانی هایی در این دستورالعمل ها بوجود اورده چه در پردازنده های رده Desktop - Server - Mobility و ... شاهد اصلاحاتی نیز هستیم و ایجاد دستورات جدید برای کوتاه ترشدن فرایند اجراء و افزایش کارایی شاهدش باشیم که مانیز در اینده در پردازنده AMD برای رده سرور با استفاده از معماری ARM عرضه خواهد شد خواهیم بود.

شرکت AMD برای توسعه این دستورالعمل MMX درون پردازنده ها خود ابتداء اقدام به ویرایش و اوردن دستورات جدید در قالب MMX Extensions (به زبان عامیانه) کرده است این دستورات اقدام به افزایش کارایی در انتخاب و تبدیل دستورات به یکدیگر را دارند و همچنین افزایش مدیریت و کنترل دسترسی به داده ها درون کش ها و همچنین ارتباط دارد با بعضی از دستورات SSE درون همان معماری. بعدی از سازندگان و توسعه دهنگان باور دارند این دستورالعمل SSE را باید MMX2 خواند به خاطر تفاوتهای بسیار زیاد این دو در طی این سالها و نسلهای و معماری های جدیدی ارائه شده و بروز رسانی و اصلاحاتی درون این کدها به وجود امده است این دو دستور را به یکدیگر نزدیکتر کرده است. در سال 2005 شرکت Intel اقدام به معرفی دستورات جدید در قالب تکنولوژی SIMD کرده است بر خلاف AMD شرکت Intel خود دارای دستورات MMX مخصوص و انحصاری خود میباشد که دارای کدهای منحصربه فرد برای اجراء کردن داده ها و برنامه ها حال شرکت Intel از دستور MMX2 برای پردازنده ها خود استفاده کرده است که در اصل در این تکنولوژی WMMX2 شناخته میشود. نمونه ای براتون مثال می زنم با استفاده از Prefetch و PrefetchW این دو دستورالعمل برنامه نویسان میتوانند کنترل مدیریت شده ای داشته باشن بروی سطح ها کش پردازنده که داده ها بروی انها بارگذاری میشوند. این دستورالعمل ها اجازه میدهند به برنامه های کاربردی که فقط اقدام به واکشی داده ها درون Cache External ها و یا تمام کش های میکروپروسسورها.


دستورالعمل های مهم دیگر مورد استفاده مانند: Prefetch0 که اجازه میدهد داده ها واکشی شوند درون پردازنده بدونه استفاده از کش های سطح یک و دو

دستورالعمل Prefetch1 واکشی میکند تمامی داده رو در تمامی سطح کش ها.